Save the last days

Dag Homebase, Dit is een van de laatste blogberichten die we zullen schrijven. Met tranen in de ogen delen we mee dat we binnen exact twee weken terug thuis zijn… Die tranen zijn natuurlijk niet voor het wederzien van jullie prachtige snoetjes, versta ons niet verkeerd !

Gelukkig hebben we geen tijd om stil te zitten en zijn we druk druk druk bezig! Eerst en vooral hadden we de officiële opening van onze counseling ruimte op 13 Mei. Je kan het heel erg letterlijk zien wanneer we zeggen dat alles net op tijd af is geraakt. 10 minuten voor de opening waren we nog druk in de weer met het ophangen van de gordijnen. De opkomst was meer dan we hadden voorzien, alleen denken we wel dat dit meer voor het ‘natje en droogje’ was, die er te rapen viel.

We hadden de directrice gevraagd om voor het knippen van het lintje, een klein woordje voor te bereiden. We hadden op een kort en krachtig gehoopt, maar de speech bleef eigenlijk maar een beetje duren met nogmaals de visie, missie, doelstellingen van de school erbij J. Langs de andere kant was het ook wel eens leuk om zo uitgebreid bedankt te worden voor al het werk die we reeds verrichten. Na de opening was de ruimte zo goed als volledig af en wij hadden nog een redelijke som geld over van onze wijnactie. We besloten dit te doneren aan school en daar waren ze uiteraard zeer tevreden mee. Ze zullen ons laten weten wat ze er mee uitspoken, wij opperden dat ze het konden gebruiken voor uitstappen met de kinderen. Voor de nieuwsgierigen, foto’s zijn terug te vinden op de facebook pagina van King George IV.

Na de opening viel er toch een grote last van onze schouders, de eerste deadline was reeds behaald! Vol motivatie konden we ons richten op de bachelor proef die inmiddels geschreven is! #topteam mag al eens gezegd worden. Onze bachelor proef gaat over het project die we hier hebben gestart, voor diegene die geïnteresseerd zijn.

Op maandag 16 mei is de counseling dan ook echt van start kunnen gaan en was er zelfs een eerste cliënt! Onze mentor Hawu was de eerste counselor van dienst en zag het onmiddellijk zitten! We hopen dat zijn enthousiasme besmettelijk is, want de andere counselors zijn toch minder gemotiveerd lijkt ons. Op woensdag is de counselor van dienst zelf niet afgekomen dus was er geen counseling voor handen…

Tijdens die week hadden we ook nog iets anders om naar uit te kijken. MURRE IS JARIG!!!!!!! Op donderdagmiddag ging ik alleen de stad in om een leuk cadeau voor Marthe te vinden, niet evident… Na menige keren verdwaald te zijn kwam ik voorbij een leuk winkeltje en kocht ik twee paar oorringen en een setje armbanden voor ons Murre. Ik had eigenlijk een leuk handtasje voor ogen, maar in de winkel vroegen ze plots het dubbele van de prijs. Waar het al 3 maand 25 dollar was voor het prachtje, vragen ze er nu reeds 50 knotsen voor. Ik ben nog in discussie gegaan, maar helaas zonder handtasje verliet ik de winkel. Vervolgens ging ik ook nog enkele zaken halen voor het ontbijt die ik ging maken voor de jarige. Ik kon het uiteraard niet laten om ook nog een lading slingers, toeters en hoedjes mee te nemen.

Wanneer Marthe ging slapen, heb ik snel alles opgehangen en versierd. De morgen nadien moest ze in bed blijven liggen tot ze de toestemming kreeg om naar beneden te komen waar een heerlijk ontbijt (met cava !) op haar stond te wachten. Over de middag kwamen ook onze vriendinnen Fien en Benedict vanuit het verre Morgenster toe. In gepaste outfit ( met de hoedjes op) gingen we samen lunchen. Door het geluid die we maakten en de outfit die we droegen vielen we best op en zag iedereen dat we met een jarige zaten. Met gratis ijscreme als gevolg!! (yes yes yes). Om 16u30 hadden we een aperitief voorzien met mensen van de school. Er was homemade cake, jus en cava te verdienen. Zeer gezellige boel! Er werd zelf gezongen (al wilden we op dat moment dat het stopte!). Later die avond zijn we nog met de vriendinnen, onze huisgenoot en twee vrienden pizza gaan eten, om nadien te gaan dansen in de plaatselijke dance club. We hadden nog steeds onze hoeden aan, alsook de toeters mee. Misschien is het goed dat het de laatste keer was dat we konden gaan, aangezien mensen wel erg boos begonnen kijken naar ons.

Op zaterdag hebben we lang geslapen en zijn we vertrokken richting Bradfield om te lunchen ( zo rond 16u). Aangezien het zowel middag- als avondeten was, lieten we ons wat gaan en aten we allen nog een goeie dessert erbij (met Belgische chocolade). Na nog een avond gezellig keuvelen kropen we terug onder de lakens want de meisjes moesten vroeg vertrekken op zondag. Marthe en ik zijn op zondag nog voor de laatste keer naar de voetbalmatch geweest van de hinglanders vs. Harare City. Voor onze laatste keer werden we ook getrakteerd op een gortige bedanking van de fans. Wanneer we in de grote rij stonden aan te schuiven om binnen te geraken kwam de politie met hun honden de orde wat bewaken. Dit had tot gevolg dat enkele fans van boven op de tribune naar beneden plasten. Deze fantastische urine geur maakte het wachten nog wat lastiger. Ook tijdens de match waren er enkele spektakels te bewonderen. Ten eerste een langdurige fotoshoot met dronken fans en ten tweede een gevecht waar ze het ‘slachtoffer’ over het hek hebben gegooid. Blijkbaar is dit traditie wanneer je iets steelt. De Nederlandse coach van de highlanders nodigde ons nadien nog uit bij de Italiaan voor een diner of zijn kosten. Yes weeral gaan uiteten! Voldaan van het weekend was het al snel terug tijd om te gaan slapen aangezien het onze laatste schoolweek is en er nog redelijk wat op de agenda staat… toch zullen we proberen om er nog ten volle van te genieten!

Vele kusjes

Marthe en Adelien